Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 με μικρή ή μεγάλη διάρκεια ύπνου έχουν χειρότερη γλυκαιμική ρύθμιση σε σύγκριση με ασθενείς με ενδιάμεση διάρκεια ύπνου, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη. 

Ερευνητές από Πανεπιστήμιο της Ιαπωνίας ανέλυσαν στοιχεία από 4.870 Ιάπωνες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι συμμετέχοντες χωρίσθηκαν σε 6 ομάδες ανάλογα με την διάρκεια του ύπνου τους (λιγότερες από 4.5 ώρες, 4.5-5.4 ώρες, 5.5-6.4 ώρες, 6.5-7.4 ώρες, 7.5-8.4 ώρες και περισσότερες από 8.5 ώρες).

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα άτομα με βραχύ ύπνο (λιγότερες από 4.5 ώρες) ή με μακρύ ύπνο (περισσότερες από 8.5 ώρες) είχαν υψηλότερα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες με διάρκεια ύπνου από 6.5 έως 7.4 ώρες. Η συσχέτιση αυτή παρέμεινε σημαντική μετά από διόρθωση για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες.

Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι σύμφωνα με τα ευρήματά τους, οι ασθενείς είτε με βραχεία είτε με μακρά διάρκεια ύπνου θα πρέπει να θεωρούνται ασθενείς υψηλού κινδύνου για κακή γλυκαιμική ρύθμιση, καθώς επίσης ότι ο ύπνος μπορεί να θεωρηθεί τροποποιήσιμος παράγοντας στην κλινική διαχείριση του διαβήτη. 

 

Η μελέτη εμφανίζεται στο τεύχος Μαρτίου του Diabetes Care.

Impact of sleep duration on obesity and the glycemic level in patients with type 2 diabetes: the Fukuoka Diabetes Registry.

Ohkuma T, Fujii H, Iwase M, Kikuchi Y, Ogata S, Idewaki Y, Ide H, Doi Y, Hirakawa Y, Nakamura U, Kitazono T.

Diabetes Care. 2013 Mar;36(3):611-7. doi: 10.2337/dc12-0904. Epub 2012 Nov 12.

 

 

Επιμέλεια: Ιωάννα Ελευθεριάδου