Pittas AG, Dawson-Hughes B, Sheehan P, Ware JH, Knowler WC, Aroda VR, Brodsky I, Ceglia L, Chadha C, Chatterjee R, Desouza C, Dolor R, Foreyt J, Fuss P, Ghazi A, Hsia DS, Johnson KC, Kashyap SR, Kim S, LeBlanc ES, Lewis MR, Liao E, Neff LM, Nelson J, O’Neil P, Park J, Peters A, Phillips LS, Pratley R, Raskin P, Rasouli N, Robbins D, Rosen C, Vickery EM, Staten M; D2d Research Group. Vitamin D Supplementation and Prevention of Type 2 Diabetes. N Engl J Med 2019; 381(6):520-530. doi: 10.1056/NEJMoa1900906. Epub 2019 Jun 7.
Μελέτες παρατήρησης υποστηρίζουν τη συσχέτιση μεταξύ χαμηλού επιπέδου 25-υδροξυκοβαλαμίνης D και κινδύνου για εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει άγνωστο αν ο κίνδυνος διαβήτη μειώνεται με την υποκατάσταση βιταμίνης D.
Στη μελέτη εντάχθηκαν τυχαία ενήλικες που πληρούσαν τουλάχιστον δύο από τα τρία γλυκαιμικά κριτήρια για προδιαβήτη (γλυκόζη νηστείας μεταξύ 100-125mg/dl, γλυκόζη πλάσματος 2 ώρες μετά από του στόματος χορήγηση 75g γλυκόζης μεταξύ 140-199mg/dl, ΗbA1c: 5,7-6,4%) οι οποίοι έλαβαν 4000 IU βιταμίνης D ημερησίως ή εικονικό φάρμακο, ανεξάρτητα από το επίπεδο της 25-υδροξυκοβαλαμίνης. To πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν η νεο-εμφάνιση διαβήτη.
Συνολικά, τυχαιοποιήθηκαν 2423 συμμετέχοντες σε 1211 που έλαβαν υποκατατάσταση της βιταμίνης D και 1212 στην ομάδα εικονικού φαρμάκου. Τον μήνα 24, η μέση τιμή του επιπέδου 25-υδροξυβιταμίνης D ήταν 54,3 ng/mm (συγκριτικά με 27,7 κατά την ένταξη στη μελέτη) για την ομάδα της βιταμίνης D συγκριτικά με 28,8 ng/ml στην ομάδα εικονικού φαρμάκου (συγκριτικά με 28,2 κατά την ένταξη στη μελέτη). Μετά από μέση παρακολούθηση 2,5 ετών, το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 συνέβη σε 293 συμμετέχοντες στην ομάδα της βιταμίνης D και 323 στην ομάδα εικονικού φαρμάκου (9.39 and 10.66 events per 100 person-years, αντίστοιχα). O σχετικός κίνδυνος για την ομάδα της βιταμίνης D σε σχέση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου ήταν 0,88 (0,95% ΔΕ 0,75-1,04, P =0,12). H επίπτωση των ανεπιθύμητων συμβαμάτων δε διέφερε στατιστικά σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων.
Μεταξύ των ατόμων υψηλού κινδύνου για εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 και χωρίς ανεπάρκεια βιταμίνης D, η υποκατάσταση με 4000 IU ημερησίως δεν οδήγησε σε στατιστικά σημαντική μείωση εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη συγκριτικά με την ομάδα εικονικού φαρμάκου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Lu L, Bennett DA, Millwood IY, et al. Association of vitamin D with risk of type 2 diabetes: a Mendelian randomisation study in European and Chinese adults. PLoS Med 2018; 15(5): e1002566
- Song Y, Wang L, Pittas AG, et al. Blood 25-hydroxy vitamin D levels and incident type 2 diabetes: a meta-analysis of prospective studies. Diabetes Care 2013; 36: 1422-1428
- Seida JC, Mitri J, Colmers IN, et al. Effect of vitamin D3 supplementation on improving glucose homeostasis and preventing diabetes: a systematic review and meta-analysis. J Clin Endocrinol Metab 2014; 99: 3551-3560
- Mirhosseini N, Vatanparast H, Mazidi M, Kimball SM. Vitamin D supplementation, glycemic control, and insulin resistance in prediabetics: a meta-analysis. J Endocr Soc 2018; 2: 687-709
- Tang H, Li D, Li Y, Zhang X, Song Y, Li X. Effects of vitamin D supplementation on glucose and insulin homeostasis and incident diabetes among nondiabetic adults: a meta-analysis of randomized controlled Int J Endocrinol 2018; 2018:7908764
- Aroda VR, Sheehan PR, Vickery EM, et al. Establishing an electronic health record-supported approach for outreach to and recruitment of persons at high risk of type 2 diabetes in clinical trials: the Vitamin D and Type 2 diabetes (D2d) study experience. Clin Trials 2019; 16: 308-315