Diabetes Care 2025;48(1):118–124. https://doi.org/10.2337/dc24-1779
Επιμέλεια: Ελευθερία Παπαχριστοφόρου
ΣKOΠΟΣ: Να εκτιμηθεί κατά πόσο η χρήση του συστήματος συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης (ΣΚΓ) μπορεί να βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας να εντατικοποιήσουν τη γλυκαιμική ρύθμιση σε νοσηλευόμενους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2).
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Σε έξι Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία, ενήλικες ασθενείς με ΣΔ2 τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες, την ομάδα της εντατικής γλυκαιμικής ρύθμισης, με γλυκαιμικό στόχο 90-130 mg/dL με τη χρήση συστήματος ΣΚΓ, και την ομάδα της συμβατικής γλυκαιμικής ρύθμισης, με γλυκαιμικό στόχο 140-180 mg/dL. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η μέτρηση της μέσης γλυκόζης από το σύστημα ΣΚΓ (τυφλή καταγραφή για την ομάδα της συνήθους φροντίδας) και το κύριο δευτερεύον καταληκτικό σημείο ήταν οι μετρήσεις γλυκόζης < 54 mg/dL από το σύστημα ΣΚΓ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στη μελέτη εντάχθηκαν 110 συμμετέχοντες με μέση ηλικία 61 ± 12 έτη και μέση HbA1c: 8,9 ± 2,3%. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, η μέση εκτιμώμενη γλυκόζη από το σύστημα ΣΚΓ ήταν 170 mg/dL στην ομάδα της εντατικής γλυκαιμικής ρύθμισης (n=60), έναντι 175 mg/dL στην ομάδα της συμβατικής γλυκαιμικής ρύθμισης (n = 50; προσαρμοσμένη στον κίνδυνο διαφορά −7 mg/dL, [95% CI −19 – 5]; p = 0,25). Μόλις 7% των ασθενών πέτυχαν τον στόχο για τη γλυκόζη 90-130 mg/dL στην ομάδα της εντατικής ρύθμισης της γλυκαιμίας. Τιμές γλυκόζης < 54 mg/dL από το σύστημα ΣΚΓ ήταν σπάνιες (0.2% για την ομάδα της εντατικής γλυκαιμικής ρύθμισης και 0.4% για την ομάδα της συνήθους φροντίδας; προσαρμοσμένη διαφορά μεταξύ των ομάδων −0.1%, [95% CI −0,6 – 0,3]). Ένα επεισόδιο σοβαρής υπογλυκαιμίας καταγράφηκε στην ομάδα της συμβατικής γλυκαιμικής ρύθμισης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: H χρήση συστήματος ΣΚΓ δεν οδήγησε σε βελτίωση της γλυκαιμικής ρύθμισης σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ΣΔ2. Ως εκ τούτου, ο γλυκαιμικός στόχος 90-130 mg/dL μπορεί να μην είναι ρεαλιστικός για την αντιμετώπιση των ασθενών αυτών.