Ania M. Jastreboff, M.D., Ph.D., Louis J. Aronne, M.D., Nadia N. Ahmad, M.D., M.P.H., Sean Wharton, M.D., Pharm.D., Lisa Connery, M.D., Breno Alves, M.D., Arihiro Kiyosue, M.D., Ph.D, Shuyu Zhang, M.S., Bing Liu, Ph.D., Mathijs C. Bunck, M.D., Ph.D and Adam Stefanski, M.D., Ph.D. Νew Engl J Med, June 4 2022
Εισαγωγή: H παχυσαρκία είναι μία χρόνια νόσος με μεγάλη νοσηρότητα και θνησιμότητα παγκοσμίως. Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της τιρζεπατίδης, ενός νέου αγωνιστή των υποδοχέων του γλυκοζοεξαρτώμενου ινσουλινοτρόπου πολυπεπτιδίου (GIP) και του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1) σε άτομα με παχυσαρκία, δεν έχει μελετηθεί.
Μέθοδος: Πρόκειται για μία τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη κλινική μελέτη φάσης 3, στην οποία εντάχθηκαν 2539 μη-διαβητικοί ασθενείς με BMI ≥ 30 kg/m² ή ≥ 27 kg/m² με τουλάχιστον μία σχετιζόμενη με την παχυσαρκία συννοσηρότητα. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 1:1:1:1, έτσι ώστε να λάβουν υποδορίως τιρζεπατίδη (5 mg, 10 mg ή 15 mg) μία φορά εβδομαδιαίως ή εικονικό φάρμακο για 72 εβδομάδες, με μία αρχική περίοδο τιτλοποίησης διάρκειας 20 εβδομάδων. Τα συν-πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η % μεταβολή του σωματικού βάρους από το baseline και η απώλεια βάρους ≥ 5%. Η ανάλυση, που έγινε βάσει της θεραπευτικής αγωγής, αφορούσε στην επίδραση της τιρζεπατίδης ανεξαρτήτως διακοπής της θεραπείας, σε όλους τους ασθενείς, που τυχαιοποιήθηκαν κι έλαβαν έστω και μία δόση του φαρμάκου.
Αποτελέσματα: Στο baseline το μέσο σωματικό βάρος ήταν 104,8 kg, το μέσο BMI ήταν 38,0 και 94,5 % των ασθενών είχαν BMI ≥ 30 kg/m². Η % μέση μεταβολή του σωματικού βάρους από το baseline έως τις 72 εβδομάδες ήταν −15.0% (95% [CI], −15.9 ,−14.2) με τη δόση 5 mg της τιρζεπατίδης, −19.5% (95% [CI] −20.4,−18.5) με τη δόση 10 mg, −20.9% (95% [CI], −21.8 , −19.9) με τη δόση 15-mg και −3.1% (95% [CI],−4.3 to −1.9) με το εικονικό φάρμακο (P<0.001 για όλες τις συγκρίσεις με το εικονικό φάρμακο). Τα ποσοστό των ασθενών, που εμφάνισαν απώλεια βάρους ≥ 5% ήταν 85% (95% [CI], 82 – 89), 89% (95% [CI], 86-92) και 91% (95% [CI], 88 -94) με τη δόση 5 mg, 10 mg και 15 mg της τιρζεπατίδης αντιστοίχως και 35% (95% [CI], 30-39) με το εικονικό φάρμακο. 50% (95% [CI], 46-54) και 57% (95% [CI], 53- 61) των συμμετεχόντων,που έλαβαν τις δόσεις της τιρζεπατίδης 10 mg και 15 mg είχαν απώλεια σωματικού βάρους ≥ 20%, συγκριτικά με 3% (95% [CI], 1-5) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (P<0.001 για όλες τις συγκρίσεις με το εικονικό φάρμακο). Παρατηρήθηκε βελτίωση όλων των προκαθορισμένων καρδιομεταβολικών παραμέτρων με την τιρζεπατίδη. Οι πιο συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες με την τιρζεπατίδη ήταν οι γαστρεντερικές διαταραχές και οι περισσότερες εμφανίσθηκαν την περίοδο της τιτλοποίησης και ήταν ήπιας έως μέτριας βαρύτητας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες οδήγησαν σε διακοπή της θεραπείας σε 4,3%, 7,1%, 6,2%, και 2,6% των συμμετεχόντων, που έλαβαν τιρζεπατίδη σε δόση 5 mg, 10 mg και 15 mg και εικονικό φάρμακο, αντιστοίχως.
Συμπεράσματα: Σε αυτή τη μελέτη διάρκειας 72 εβδομάδων, στην οποία συμμετείχαν παχύσαρκα άτομα, η εβδομαδιαία χορήγηση τιρζεπατίδης οδήγησε σε ουσιαστική και συνεχή μείωση του σωματικού βάρους.
Επιμέλεια: Ελευθερία Παπαχριστοφόρου