Επιμέλεια: Εμμανουήλ Κόρακας
Usman MS, Bhatt DL, Hameed I, et al. Effect of SGLT2 inhibitors on heart failure outcomes and cardiovascular death across the cardiometabolic disease spectrum: a systematic review and meta-analysis. Lancet Diabetes Endocrinol. 2024;12(7):447-461. doi:10.1016/S2213-8587(24)00102-5
Εισαγωγή: Οι SGLT2 αναστολείς έχουν μελετηθεί σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτη τύπου 2, χρόνια νεφρική νόσο, αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο, και οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Οι μελέτες στόχευσαν σε κάθε νόσο ξεχωριστά. Σε αυτή τη μελέτη αξιολογήθηκε η επίδραση των SGLT2 αναστολέων σε συγκεκριμένα καταληκτικά σημεία σε μεγάλο εύρος πολλαπλών δημογραφικών και νοσούντων πληθυσμών.
Μέθοδοι: Σε αυτή τη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, μελετήθηκαν διαδικτυακές βάσεις δεδομένων (PubMed, Cochrane CENTRAL, SCOPUS) μέχρι τις 10-2-2024, για πρωτογενείς και δευτερογενείς αναλύσεις μεγάλων μελετών (n>1000) με SGLT2 αναστολείς σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτη τύπου 2, χρόνια νεφρική νόσο, αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο, και οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Τα καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν την πρώτη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια, το σύνθετο πρώτης νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακό θάνατο, τον καρδιαγγειακό θάνατο, τις συνολικές νοσηλείες για καρδιακή ανεπάρκεια, και τη θνησιμότητα οποιασδήποτε αιτιολογίας.
Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν 15 μελέτες (N=100 952). Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, οι SGLT2 αναστολείς μείωσαν τον κίνδυνο για πρώτη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια κατά 29% στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια (hazard ratio [HR] 0·71 [95% CI 0·67-0·77]), 28% στους ασθενείς με ΣΔ2 (0·72 [0·67-0·77]), 32% στους ασθενείς με ΧΝΝ (0·68 [0·61-0·77]), και 28% στους ασθενείς με αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (0·72 [0·66-0·79]). Οι SGLT2 αναστολείς μείωσαν τον καρδιαγγειακό θάνατο κατά 14% στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια (HR 0·86 [95% CI 0·79-0·93]), 15% στους ασθενείς με ΣΔ2 (0·85 [0·79-0·91]), 11% στους ασθενείς με ΧΝΝ (0·89 [0·82-0·96]), and 13% στους ασθενείς με αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (0·87 [0·78-0·97]). Το όφελος των SGLT2 αναστολέων στο σύνθετο καταληκτικό σημείο ήταν σταθερό στην πλειονότητα των 51 υποπληθυσμών που μελετήθηκαν. Αξιοσημείωτες εξαιρέσεις ήταν το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (22% μείωση στην πρώτη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά κανένα όφελος στον καρδιαγγειακό θάνατο) και η καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (26% μείωση στην πρώτη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά κανένα όφελος στον καρδιαγγειακό θάνατο).
Ερμηνεία: Οι SGLT2 αναστολείς μείωσαν τη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια και τον καρδιαγγειακό θάνατο στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτη τύπου 2, χρόνια νεφρική νόσο και αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο. Αυτές οι δράσεις ήταν σταθερές σε ένα μεγάλο εύρος υποπληθυσμών. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν την καταλληλότητα ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού με καρδιονεφρομεταβολικό σύνδρομο για τη θεραπεία με SGLT2 αναστολείς.