Επιμέλεια: Πέτρος Θωμάκος
Maeda R, et al. Continuous glucose monitoring with low-glucose alerts in insulin-treated drivers with diabetes: A randomized crossover study. Diabetes Res Clin Pract. 2025 Apr;222:112074. doi: 10.1016/j.diabres.2025.112074.
Η εμφάνιση υπογλυκαιμικών επεισοδίων κατά τη διάρκεια της οδήγησης στα άτομα με ΣΔ που λαμβάνουν αγωγή με ινσουλίνη είναι πολύ συχνή και έχει συσχετισθεί με αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων. Στην παρούσα αυτή ανοικτή, τυχαιοποιημένη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 30 συμμετέχοντες με ΣΔ, που λάμβαναν ινσουλίνη και οδηγούσαν αυτοκίνητο τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Οι συμμετέχοντες πέρασαν δυο περιόδους μελέτης διάρκειας 4 εβδομάδων: στην πρώτη χρησιμοποιούσαν CGMS με ενεργό συναγερμό ειδοποίησης της χαμηλής γλυκόζης και κατά τη δεύτερη φορούσαν «τυφλό» CGMS. Η ανάλυση των καταγραφών έδειξε ότι το ποσοστό του χρόνου κάτω από τον στόχο ρύθμισης της γλυκόζης (% Time Below Range – TBR) μειώθηκε σημαντικά κατά την περίοδο που χρησιμοποιήθηκε το CGMS με ενεργό συναγερμό σε σύγκριση με την περίοδο χωρίς συναγερμούς, μόνο, όμως, στους συμμετέχοντες με ΣΔΤ1 (-4,4 [95 % CI – 8,7, -0,08]%, p=0,047). Επίσης, η συχνότητα έκθεσης σε χαμηλή τιμή γλυκόζης κατά την οδήγηση ήταν σημαντικά χαμηλότερη κατά την περίοδο χρήσης CGMS με ενεργό συναγερμό (19% έναντι 33%, p=0,041).
Συμπερασματικά, οι συναγερμοί ειδοποίησης της χαμηλής γλυκόζης μπορούν να βελτιώσουν τον TBR στους οδηγούς με ΣΔΤ1 και επίσης, να μειώσουν τη συχνότητα έκθεσης σε χαμηλή τιμή γλυκόζης κατά την οδήγηση σε όλους τους οδηγούς που λαμβάνουν ινσουλίνη. Τα CGMS με ενεργοποιημένους συναγερμούς μπορούν να συμβάλλουν ώστε η οδήγηση να γίνει ασφαλέστερη για τα άτομα με ΣΔ.