Επιμέλεια
- Κ. Μαρκάκης, Παθολόγος με εξειδίκευση στο σακχαρώδη διαβήτη, Επιμελητής Α’, B’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο “ΑTTIKON”.
- Γ. Ρες, Ειδικευόμενος Παθολόγος, B’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο “ΑTTIKON”.
M.N. Kosiborod, M.C. Petrie, B.A. Borlaug, J. Butler, M.J. Davies, G.K. Hovingh, D.W. Kitzman, D.V. Moller, M.B. Treppendahl, S. Verma, T.J. Jensen, K. Liisberg, M.L. Lindegaard, W. Abhayaratna, F.Z. Ahmed, T. Ben‑Gal, V. Chopra, J.A. Ezekowitz, M. Fu, H. Ito, M. Lelonek, V. Melenovsky, B. Merkely, J. Nunez, E. Perna, M. Schou, M. Senni, K. Sharma, P. van der Meer, D. Von Lewinski, D. Wolf, and S.J. Shah, for the STEP-HFpEF DM Trial Committees and Investigators.
N Engl J Med 2024;390:1394-407
Εισαγωγή:
Η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2 επικρατούν σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης και χαρακτηρίζονται από υψηλή επιβάρυνση των συμπτωμάτων. Δεν έχουν εγκριθεί θεραπείες που να στοχεύουν ειδικά την καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης που σχετίζεται με την παχυσαρκία σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Μέθοδοι:
Ασθενείς που είχαν καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης, δείκτη μάζας σώματος (kg/m2) 30 ή περισσότερο και διαβήτη τύπου 2 τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν σεμαγλουτίδη μία φορά την εβδομάδα (2,4 mg) ή εικονικό φάρμακο για 52 εβδομάδες. Τα κύρια καταληκτικά σημεία ήταν η μεταβολή από την τιμή αναφοράς στην συνοπτική κλινική βαθμολογία του Ερωτηματολογίου Καρδιομυοπάθειας του Kansas City (KCCQ-CSS, οι βαθμολογίες κυμαίνονται από 0 έως 100, με υψηλότερες βαθμολογίες να υποδεικνύουν λιγότερα συμπτώματα και σωματικούς περιορισμούς) και την μεταβολή στο σωματικό βάρος. Επιβεβαιωτικά δευτερογενή καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν α) την μεταβολή στη διανυόμενη απόσταση βάδισης 6 λεπτών, β) ένα ιεραρχικό καταληκτικό σημείο που περιελάμβανε τον θάνατο, συμβάντα καρδιακής ανεπάρκειας και αλλαγή στο KCCQ-CSS και στην διανυόμενη απόσταση βάδισης 6 λεπτών, και γ) την τιμή της CRP.
Αποτελέσματα:
Συνολικά τυχαιοποιήθηκαν 616 συμμετέχοντες. Η μέση μεταβολή στο KCCQ-CSS ήταν 13,7 μονάδες για τη σεμαγλουτίδη και 6,4 μονάδες για το εικονικό φάρμακο (εκτιμώμενη διαφορά, 7,3 βαθμοί, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI], 4,1 έως 10,4; P<0,001), και η μέση ποσοστιαία αλλαγή στο σωματικό βάρος ήταν -9,8% με τη σεμαγλουτίδη και −3,4% με εικονικό φάρμακο (εκτιμώμενη διαφορά, −6,4 ποσοστιαίες μονάδες, 95% CI, −7,6 έως −5,2; Ρ<0,001). Τα αποτελέσματα για τα επιβεβαιωτικά δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ευνόησαν τη σεμαγλουτίδη έναντι του εικονικού φαρμάκου (εκτιμώμενη διαφορά μεταξύ των ομάδων στην αλλαγή της διανυόμενης απόστασης βάδισης 6 λεπτών, 14,3 m [95% CI, 3,7 έως 24,9; Ρ = 0,008]; αναλογία υπεροχής στο ιεραρχικό καταληκτικό σημείο, 1,58 [95% CI, 1,29 έως 1,94; Ρ<0,001]; και εκτιμώμενη μεταβολή στην τιμή της CRP, 0,67 [95% CI, 0,55 έως 0,80; Ρ<0,001]). Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε 55 συμμετέχοντες (17,7%) στην ομάδα της σεμαγλουτίδης και 88 (28,8%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Συμπεράσματα:
Σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης σχετιζόμενη με την παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, η σεμαγλουτίδη οδήγησε σε βελτίωση συμπτωμάτων σχετιζόμενα με καρδιακή ανεπάρκεια και μεγαλύτερη απώλεια βάρους από το εικονικό φάρμακο σε 1 έτος.