Αρχή / Βιβλιογραφική Ενημέρωση / Οι επιπτώσεις των αλλαγών στην ατμοσφαιρική πίεση κατά τη διάρκεια των πτήσεων στη χορήγηση ινσουλίνης και τη γλυκαιμική ρύθμιση ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, που χρησιμοποιούν αντλίες ινσουλίνης.

Οι επιπτώσεις των αλλαγών στην ατμοσφαιρική πίεση κατά τη διάρκεια των πτήσεων στη χορήγηση ινσουλίνης και τη γλυκαιμική ρύθμιση ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, που χρησιμοποιούν αντλίες ινσουλίνης.

Επιμέλεια: Πέτρος Θωμάκος

 

Garden GL, et al. Effects of atmospheric pressure change during flight on insulin pump delivery and glycaemic control of pilots with insulin-treated diabetes: an in vitro simulation and a retrospective observational real-world study. Diabetologia. 2025 Jan;68(1):52-68. doi: 10.1007/s00125-024-06295-1.

 

Οι αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση κατά τη διάρκεια των πτήσεων μπορεί να επηρεάσουν τη χορήγηση ινσουλίνης από τις αντλίες, με κίνδυνο να διαταραχθεί η γλυκαιμική ρύθμιση. Η παρούσα μελέτη αξιολόγησε τη λειτουργία αντλιών ινσουλίνης (των συστημάτων: Medtronic 780G, Omnipod DASH και Tandem t:slim X2) κατά την προσομοίωση πτήσης με τη βοήθεια υποβαρικού θαλάμου, καθώς και δεδομένα πραγματικού κόσμου πιλότων με ΣΔΤ1, που χρησιμοποιούσαν αντλίες στις πτήσεις τους.

Στη μελέτη προσομοίωσης πτήσης, οι αντλίες χορήγησαν 0,60 περισσότερες μονάδες ινσουλίνης, κατά τη διάρκεια μιας 20λεπτης απογείωσης και αντίστοιχα 0,51 λιγότερες μονάδες κατά την κάθοδο, συγκριτικά με τη χορήγηση στο έδαφος. Κατά τη διάρκεια προσομοίωσης έκτακτης αποσυμπίεσης της καμπίνας, χορηγήθηκαν 5,6 επιπλέον μονάδες ινσουλίνης. Στη μελέτη πραγματικού κόσμου, εκτιμήθηκαν τα δεδομένα μετρήσεων γλυκόζης 7 πιλότων που χρησιμοποιούσαν αντλία ινσουλίνης (2345 ώρες πτήσης – 1081 πτήσεις συνολικά) και 42 πιλότων υπό θεραπεία με MDI (Multiple Daily Injections). Υπολογίστηκε ότι μόνο το 0,7% των τιμών της γλυκόζης ήταν εκτός του αποδεκτού ασφαλούς εύρους, το οποίο ορίστηκε μεταξύ 90 και 270 mg/dL. Δεν καταγράφηκαν τιμές γλυκόζης <72 mg/dL κατά τη διάρκεια των πτήσεων. Σε σύγκριση με τους πιλότους που λάμβαναν θεραπεία με MDI, στους πιλότους που χρησιμοποίησαν CSII καταγράφηκαν περισσότερες τιμές γλυκόζης εντός του αποδεκτού εύρους στόχου (99,3% έναντι 97,5%).

Συμπερασματικά, η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης κατά τη διάρκεια των προσομοιωμένων πτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε σχηματισμό φυσαλίδων εντός των συστημάτων χορήγησης ινσουλίνης, προκαλώντας ακούσια χορήγηση μικρών επιπλέον δόσεων. Ωστόσο, από την αξιολόγηση των δεδομένων πραγματικού κόσμου, προκύπτει ότι οι πιλότοι που χρησιμοποιούσαν αντλίες κατά τη διάρκεια των πτήσεων δεν παρουσίασαν επεισόδια υπογλυκαιμίας, παρά τις αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η χρήση αντλιών ινσουλίνης από πιλότους αεροπλάνων μπορεί να υποστηριχθεί λόγω του τεκμηριωμένου κλινικού τους οφέλους.

Top