Jastreboff AM, Kaplan LM, Frías JP, et al. Triple-Hormone-Receptor Agonist Retatrutide for Obesity – A Phase 2 Trial. N Engl J Med. 2023;389(6):514-526. doi:10.1056/NEJMoa2301972
Η ρετατρουτίδη (LY3437943) είναι ένας αγωνιστής των υποδοχέων GIP, GLP-1 και γλυκαγόνης. Η δοσοεξαρτώμενη δράση της, οι ανεπιθύμητες ενέργειες, η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά της για τη θεραπεία της παχυσαρκίας δεν είναι γνωστά.
Σε αυτή τη φάσης 2, διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη συμμετείχαν ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος (BMI) 30 ή περισσότερο ή ασθενείς με ΒΜΙ 27-30 και μία σχετιζόμενη με το βάρος συννοσηρότητα. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε αναλογία 2:1:1:1:1:2:2για να λάβουν υποδόρια ρετατρουτίδη (1 mg, 4 mg [αρχική δόση, 2 mg], 4 mg [αρχική δόση, 4 mg], 8 mg [αρχική δόση, 2 mg], 8 mg [αρχική δόση, 4 mg], or 12 mg [αρχική δόση, 2 mg]) ή εικονικό φάρμακο για 48 εβδομάδες. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν η ποσοστιαία μεταβολή του βάρους σώματος από την έναρξη μέχρι τις 24 εβδομάδες. Τα δευτερογενή καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν την ποσοστιαία μεταβολή του βάρους σώματος από την έναρξη μέχρι τις 48 εβδομάδες και τη μείωση κατά 5% ή περισσότερο, 10% ή περισσότερο, ή 15% ή περισσότερο. Αξιολογήθηκε επίσης η ασφάλεια.
Στρατολογήθηκαν 338 ενήλικες, 51.8% εκ των οποίων άνδρες. Η μέση μεταβολή στο σωματικό βάρος στις 24 εβδομάδες στην ομάδα της ρετατρουτίδης ήταν -7.2% στη δόση του 1 mg, -12.9% στη δόση των 4 mg, -17.3% στη δόση των 8 mg, και -17.5% στη δόση των 12 mg, συγκριτικά με -1.6% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Στις 48 εβδομάδες, η μέση μεταβολή στο σωματικό βάρος στην ομάδα της τετατρουτίδης ήταν -8.7% στη δόση του 1 mg, -17.1% στη δόση των 4 mg, -22.8% στη δόση των 8 mg, και -24.2% στη δόση των 12 mg, συγκριτικά με -2.1% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Στις 48 εβδομάδες, μείωση βάρους 5% ή περισσότερο, 10% ή περισσότερο, και 15% ή περισσότερο παρατηρήθηκε στο 92%, 75% και 60%,αντιστοίχως, στους ασθενείς που έλαβαν 4 mg ρετατρουτίδης, 100%, 91% και 75% στους ασθενείς που έλαβαν 8 mg, 100%, 93% και 83% στους ασθενείς που έλαβαν 12 mg, και 27%, 9% και 2% σε όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο. Οι πιο κοινές ανεπιθύμητες ενέργειες στην ομάδα της ρετατρουτίδης ήταν γαστρεντερικές, δοσοεξαρτώμενες, ήπιας προς μέτριας βαρύτητας, και αμβλύνθηκαν εν μέρει με χαμηλότερη δόση έναρξης (2 mg vs. 4 mg). Δοσοεξαρτώμενες αυξήσεις του καρδιακού ρυθμού κορυφώθηκαν στις 24 εβδομάδες και μειώθηκαν έπειτα.
Συμπερασματικά, σε ενήλικες με παχυσαρκία, η θεραπεία με ρετατρουτίδη για 48 εβδομάδες οδήγησε σε σημαντικές μειώσεις στο σωματικό βάρος.
Επιμέλεια: Εμμανουήλ Κόρακας