Αρχή / Αρχική Σελίδα / Στεατωτική ηπατική νόσος στην παιδιατρική παχυσαρκία και αυξημένος κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2

Στεατωτική ηπατική νόσος στην παιδιατρική παχυσαρκία και αυξημένος κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2

Επιμέλεια: Α. Τεντολούρης

 

Putri RR, Casswall T, Danielsson P, Marcus C, Hagman E. Steatotic Liver Disease in Pediatric Obesity and Increased Risk for Youth-Onset Type 2 Diabetes. Diabetes Care. 2024 Oct 7:dc241236. doi: 10.2337/dc24-1236. Epub ahead of print. PMID: 39373987.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΣΚΟΠΟΣ

Ο αυξανόμενος επιπολασμός της παιδικής παχυσαρκίας έχει οδηγήσει σε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης μεταβολικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένου του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔΤ2) και της μεταβολικά συσχετιζόμενης στεατωτικής ηπατικής νόσου (MASLD) [1, 2]. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει 1) τη συσχέτιση μεταξύ της MASLD στην παιδιατρική παχυσαρκία και το νεανικό ΣΔΤ2, 2) την κοινή επίδρασης της MASLD και της υπεργλυκαιμίας στον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2 και 3) την επίδραση της θεραπείας της παχυσαρκίας στον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Πραγματοποιήθηκε μια μελέτη κοορτής χρησιμοποιώντας το Σουηδικό Μητρώο Θεραπείας για την Παιδική Παχυσαρκία (Barnobesitas Registret i Sverige, BORIS) (1999–2020). Συμπεριλήφθηκαν 10.346 παιδιά, ηλικίας 9 έως 18 ετών με δείκτη μάζας σώματος >25k/m2 χωρίς ΣΔΤ2 και 59.336 άτομα ελέγχου. Η παρουσία MASLD ορίστηκε με τις τρανσαμινάσες αίματος και τον κωδικό διάγνωσης (ICD-10), ξεχωριστά. Η παρουσία ΣΔΤ2 διαπιστώθηκε από τα εθνικά μητρώα. Οι συμμετέχοντες παρακολουθούνταν μέχρι να εμφανιστεί ΣΔΤ2 ή μέχρι την ηλικία των 30 ετών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Στην κοορτή των ατόμων με δείκτη μάζας σώματος >25k/m2, η διάμεση ηλικία στη διάγνωση του ΣΔΤ2 ήταν 16,9 έτη και η μέση ηλικία παρακολούθησης ήταν 8,1 έτη. Η συσσωρευτική επίπτωση του ΣΔΤ2 στην ηλικία των 30 ετών ήταν 22,7% (παχυσαρκία και MASLD), 9,9% (μόνο η παχυσαρκία) και 0,7% (άτομα ελέγχου). Η MASLD συσχετίστηκε με κίνδυνο για εμφάνιση ΣΔΤ2 [Hazard Ratio (HR) (95% CI): 2,71 (2,14-3,43)], ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τον βαθμό παχυσαρκίας, την υπεργλυκαιμία και την παρουσία γονιού με ΣΔΤ2. Η κοινή επίδραση της MASLD και της υπεργλυκαιμίας αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2 [(HR (95% CI): 9,04 (6,38-12,79)]. Η βέλτιστη ανταπόκριση στη θεραπεία της παχυσαρκίας μείωσε τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2 (HR 0,23 [0,09-0,57]).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η MASLD στην παιδιατρική παχυσαρκία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2  σε παιδιά. Η MASLD αλληλεπιδρά συνεργιστικά με την υπεργλυκαιμία και αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο. Η βέλτιστη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔΤ2.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  1. Zhang, X., et al., Increasing prevalence of NAFLD/NASH among children, adolescents and young adults from 1990 to 2017: a population-based observational study. BMJ Open, 2021. 11(5): p. e042843.
  2. Lee, H.S., Nonalcoholic fatty liver disease in children and adolescents. Clin Exp Pediatr, 2024. 67(2): p. 90-91.
Top