Revital Nimri, Marianna Rachmiel, Michal Yackobovitch-Gavan, Avivit Brener, Liat de Vries, Naama Fisch Shvalb, Liora Lazar, Asaf Oren, Talia Jacobi-Polishook, Noa Shefer Averbuch, Ariel Tenenbaum, Eran Mel, Sari Krepel Volsky, Marie Mouler, Sharon Demol, Shlomit Shalitin, Rachel Bello, Moshe Phillip, and Yael Lebenthal
The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 2022, 107, e3264–e3272
https://doi.org/10.1210/clinem/dgac288
Εισαγωγή
Είναι σημαντική η ανάλυση δεδομένων για την επίδραση της λοίμωξης με SARS-CoV-19 σε νέους ασθενείς με εγκατεστημένο Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1). Η αναγνώριση των επιπτώσεων της λοίμωξης, τόσο των βραχυπρόθεσμων όσο και των μακροπρόθεσμων, ενδέχεται να βοηθήσει σημαντικά στην εδραίωση μιας κοινής προληπτικής και εκπαιδευτικής πολιτικής με σκοπό τη διαχείριση του ΣΔ1 σε όλη τη διάρκεια της οξείας νόσησης καθώς και την πρόληψη πιθανών σοβαρών επεισοδίων διαβητικής κετοξέωσης.
Σκοπός
Η συγκεκριμένη μελέτη έχει ως στόχο να περιγράψει τις κλινικές εκδηλώσεις της λοίμωξης με SARS-CoV-2 σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες με γνωστό ΣΔ1 και να διερευνήσει τις επιδράσεις του COVID-19 στον γλυκαιμικό έλεγχο και στην πορεία της νόσου.
Μέθοδοι
Σε αυτή τη μελέτη παρατήρησης συμμετείχαν 3 διαβητολογικές κλινικές στο Ισραήλ (Μάρτιος 2020 – Μάρτιος 2021). Συμπεριλήφθηκαν άτομα κάτω των 30 ετών με διαγνωσμένο ΣΔ1 που εξετάστηκαν και βγήκαν θετικοί για λοίμωξη με SARS-CoV-2 (με ποσοτική real-time PCR). Συγκεντρώθηκαν δεδομένα από τους ιατρικούς τους φακέλους, τις συσκευές καταγραφής σακχάρου και ερωτηματολόγια σχετικά με τη νόσο COVID-19. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων βασίστηκε στην παρουσία ή απουσία κλινικής συμπτωματολογίας (συμπτωματικοί – ασυμπτωματικοί) και στην ταξινόμηση των συμμετεχόντων σε ηλικιακές ομάδες (παιδιά, έφηβοι < 19 ετών και νεαροί ενήλικες 19-30 ετών).
Αποτελέσματα
Από το σύνολο των 132 ασθενών (μέση ηλικία 16,9 ± 5,3 έτη) με επιβεβαιωμένη COVID-19 λοίμωξη, οι 103 (78%) εμφάνισαν σχετική κλινική συμπτωματολογία με πιο συχνά αναφερόμενα συμπτώματα τον πονοκέφαλο, την κόπωση, τον πυρετό και την απώλεια της αίσθησης της όσφρησης. Όλοι παρουσίασαν ήπια πορεία νόσου, ωστόσο 4 ασθενείς χρειάστηκαν νοσηλεία εκ των οποίων οι 2 εμφάνισαν επιπλοκές άμεσα σχετιζόμενες με τη COVID-19 λοίμωξη (1 περιστατικό πνευμονίας σε ασθενή με σύνδρομο ανοσοανεπάρκειας και 1 περιστατικό διαβητικής κετοξέωσης). Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πως η μεγαλύτερη ηλικία (odds ratio [OR] = 1,11; 95% CI, 1,01-1,23; P = 0,033), τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης ορού (OR = 5,23; 95% CI, 1,12-24,41; P = 0,035) και οι συννοσηρότητες (OR = 8,21; 95% CI, 1,00-67,51; P = 0,050) συνδέονται σε σημαντικό βαθμό με συμπτωματική λοίμωξη. Επίμονη συμπτωματολογία παρατηρήθηκε στο 16,5% των ασθενών με μέση διάρκεια τους 6,7 μήνες. Πάλι, η μεγαλύτερη ηλικία (OR = 1,14; 95% CI, 1,01-1,29; P = 0,030) και τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης ορού (OR = 3,42; 95% CI, 1,12-10,40; P = 0,031) συσχετίστηκαν με μακρύτερη και επίμονη συμπτωματολογία. Στη πλειοψηφία των ασθενών (64%) δεν καταγράφηκε καμία αλλαγή στα επίπεδα γλυκόζης πέρα από μια προσωρινή επιδείνωση του γλυκαιμικού ελέγχου κατά τη βραχεία διάρκεια της νόσησης.
Συμπεράσματα
Οι νεαροί ασθενείς με διαγνωσμένο ΣΔ1 γενικά εμφανίζουν ήπια πορεία νόσου σε COVID-19 λοίμωξη. Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης ορού κατά τη διάρκεια της νόσησης καθώς και η μεγαλύτερη ηλικία συσχετίζονται με μακρύτερη πορεία νόσου.
Επιμέλεια: Μάνθου Ελένη