Αρχή / Βιβλιογραφική Ενημέρωση / Συσχέτιση ενδονοσοκομειακών εκβάσεων με τη συνέχιση προϋπάρχουσας αγωγής με SGLT2 αναστολείς σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ιστορικό Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 (ΣΔΤ2): Μία εθνική μελέτη κοόρτης που διεξάγη στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ

Συσχέτιση ενδονοσοκομειακών εκβάσεων με τη συνέχιση προϋπάρχουσας αγωγής με SGLT2 αναστολείς σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ιστορικό Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 (ΣΔΤ2): Μία εθνική μελέτη κοόρτης που διεξάγη στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ

Association of Continued Use of SGLT2 Inhibitors From the Ambulatory to Inpatient Setting With Hospital Outcomes in Patients With Diabetes: A Nationwide Cohort Study. Lakshmi G Singh et al. Diabetes Care. 2024 Jun1;47(6):933-940

 

doi: 10.2337 / dc23-1129

 

Σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου οι αναστολείς SGLT2 σε άτομα με ιστορικό ΣΔΤ2, καρδιακή και / ή χρόνια νεφρική νόσο αποτελούν συχνή θεραπευτική επιλογή, καθώς μελέτες έδειξαν ότι τα φάρμακα αυτά μειώνουν την καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνητότητα καθώς και την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας σε άτομα με ΣΔΤ2, ενώ επιπρόσθετα παρατηρήθηκε ευνοϊκή επίδρασή τους στην εξέλιξη της νεφρικής βλάβης (νεφροπροστασία)1-3. Αντιθέτως υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με το όφελος έναρξης των αναστολέων SGLT2 σε νοσηλευόμενους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με ή χωρίς ιστορικό ΣΔΤ2 4-6 κι ακόμη λιγότερα για το όφελος της συνέχισής τους σε νοσηλευόμενους ασθενείς με γνωστό ιστορικό ΣΔΤ2. Για τον λόγο αυτό, οι πιο πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση του ΣΔΤ2 και της υπεργλυκαιμίας σε νοσηλευόμενους ασθενείς δεν συνιστούν τη συνέχιση χορήγησής τους κατά τη διάρκεια νοσηλείας των ατόμων με ΣΔΤ2 7-8. Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να αξιολογήσει τη συσχέτιση της συνέχισης αγωγής με αναστολείς SGLT2 σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ΣΔΤ2 με τη θνησιμότητα και άλλες ενδονοσοκομειακές εκβάσεις.

 

Στη μελέτη αυτή χρησιμοποίηθηκαν δεδομένα από τα ηλεκτρονικά αρχεία της Υπηρεσίας Υγείας Βετεράνων ατόμων με ΣΔΤ2 που εισήχθησαν σε 112 νοσοκομεία της Βαλτιμόρης κατά το χρονικό διάστημα 01/04/2013- 31/08/2021 (Ν=270873). Ο διαβήτης ορίστηκε από την παρουσία δύο ή περισσότερων κωδικών ICD-9 ή ICD-10 που καταχωρήθηκαν κατά τη διάρκεια επίσκεψης σε εξωτερικό ιατρείο ή νοσηλείας σε νοσοκομείο κατά το χρονικό διάστημα των δύο προηγούμενων χρόνων ή / και από συνταγές για φάρμακα αντιδιαβητικά εντός του τρέχοντος έτους. Από τη μελέτη αποκλείστηκαν ασθενείς που έλαβαν αναστολείς SGLT2 μετά τη νοσηλεία τους (Ν=133695), ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε ψυχιατρικές μονάδες ή σε κέντρα αποκατάστασης με μακρά νοσηλεία (Ν=95732), όπως επίσης και ασθενείς με διάρκεια νοσηλείας <1 ημέρα ή >30 ημέρες (Ν=1674). Εισαγωγές με λιγότερες από δύο τιμές κρεατινίνης ορού μεταξύ 7 και 730 ημέρες πριν από τη νοσηλεία ή λιγότερες από 1 τιμή αντίστοιχα κατά τη διάρκεια νοσηλείας και eGFR < 15 mL/min/1,73 m2 αποκλείστηκαν από τη μελέτη (Ν=2632). Τέλος, στη μελέτη δεν πήραν μέρος ασθενείς που μεταφέρθηκαν  σε άλλα νοσοκομεία (Ν=546). Με τους παραπάνω περιορισμούς, το σύνολο των ασθενών που πήραν μέρος στη  μελέτη ήταν 36505, από τους οποίους οι 5936 συνέχισαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους να λαμβάνουν αναστολείς των SGLT2, ενώ οι 30569 τους διέκοψαν.

 

Για κάθε εισαγωγή έγινε καταγραφή των εξής δεδομένων: ηλικία, φύλο, φυλή, BMI, HbA1c, γλυκόζη καθώς και eGFR εισαγωγής, συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση, χρήση ινσουλίνης, χειρουργικές ή άλλες επεμβατικές πράξεις, καθώς και υπολογισμός του δείκτη συννοσηρότητας Elixhauser. Ως πρωτεύον καταληκτικό σημείο ορίστηκε η ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα (θάνατος κατά τη διάρκεια της νοσηλείας) και ως δευτερεύοντα η οξεία νεφρική βλάβη (ΟΝΒ) κατά τη διάρκεια της νοσηλείας και ο χρόνος νοσηλείας. Η ΟΝΒ ορίστηκε ως αύξηση της κρεατινίνης ορού >0,3 mg/dL από την αρχική τιμή εντός 48 ωρών από την εισαγωγή ή αύξηση >50% του baseline. Ο χρόνος νοσηλείας ορίστηκε ως ο αριθμός των ημερών μεταξύ της ημερομηνίας εισαγωγής και εξιτηρίου.

 

Η ομάδα που συνέχισε τους αναστολείς SGLT2 είχε μέση ηλικία περί τα 67.2 έτη, το 97% ήταν άνδρες, το 71.3% Καυκάσιοι και το 20.8% έγχρωμοι. H μέση τιμή του BMI ήταν 32.7 kg/m2. Αντιστοίχως για την ομάδα που δεν συνέχισε τους αναστολείς SGLT2 η μέση ηλικία ήταν περί τα 67.5 έτη, το 96.6% ήταν άνδρες, το 72.1% Καυκάσιοι και το 20.5% έγχρωμοι. Η μέση τιμή του BMI ήταν 32.5 kg/m2. Παρατηρήθηκε υψηλό ποσοστό συννοσηροτήτων μεταξύ της ομάδας που συνέχισε και της ομάδας που διέκοψε τους αναστολείς SGLT2,όπως παρουσία καρδιαγγειακής νόσου (75.3% vs 72.5%), αρρυθμιών (69.5% vs 68.3%), συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας ( 60,0% vs 56.2%), διαβητικής νευροπάθειας (73.1% vs 76.1%), διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας (51.8% vs 55.4%), νεφρικής ανεπάρκειας (42.9% vs 45.7%), αρτηριακής υπέρτασης (61.5% vs 60.2%) και παχυσαρκίας (79.9% vs 80.4%). Η εμπαγλιφλοζίνη ήταν ο αναστολέας SGLT2 που χρησιμοποιήθηκε σε ποσοστό 99.9%. Μεταξύ των ασθενών που συνέχισαν τους αναστολείς SGLT2, η διάρκεια λήψης των φαρμάκων κάλυψε το 77% των συνολικών ημερών νοσηλείας από την εισαγωγή έως την έξοδο από το νοσοκομείο. Ως προς τα καταληκτικά σημεία της μελέτης, η ομάδα που συνέχισε τους αναστολείς SGLT2 είχε 45% χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας (IRR 0.55, 95% CI 0.42-0.73, P<0.01) και μικρότερο χρόνο νοσηλείας (4.7 vs 4.9 ημέρες) (IRR 0.96, 95%CI 0.93-0.98, P<0.01), ενώ δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες της μελέτης όσον αφορά την εμφάνιση οξείας νεφρικής βλάβης (IRR 0.96, 95% CI 0.90-1.01, P=0.17).

 

Συμπερασματικά, η συνέχιση των αναστολέων SGLT2 κατά τη διάρκεια νοσηλείας ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη σχετίζεται με χαμηλότερη θνησιμότητα, μικρότερο χρόνο νοσηλείας και δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης οξείας νεφρικής βλάβης.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  1. Zinman B, Wanner C, Lachin JM, et al.; EMPA-REG OUTCOME Investigators. Empagliflozin, cardiovascular outcomes and mortality in type 2 diabetes. N Engl J Med 2015;373:2117-2128
  2. Neal B, Perkovic V, Mahaffey KW, et al.; CANVAS Program Collaborative Group. Canagliflozin and cardiovascular and renal events in type 2 diabetes. N Engl J Med 2017;377:644-657
  3. Wiviott SD, Raz I, Bonaca MP, et al.; DECLARE-TIMI 58 Investigators. Dapagliflozin and cardiovascular outcomes in type 2 diabetes.N Engl J Med 2019;380:347-357
  4. Bhatt DL, Szarek M, Steg PG, et al.;SOLOIST-WHF Trial Investigators. Sotagliflozin in patients with diabetes and recent worsening heart failure. N Engl J Med 2021;384:117-128
  5. Voors AA, Angermann CE, Teerlink JR, et al. The SGLT2 inhibitor empagliflozin in patients hospitalized for acute heart failure: a multinational randomized trial. Nat Med 2022;28:568-574
  6. Damman K, Beusekamp JC, Boorsma EM, et al. Randomized, double-blind, placebo-controlled, multicenter pilot study on the effects of empagliflozin on clinical outcomes in patients with acute decompensated heart failure (EMPA-RESPONSE-AHF). Eur J Heart Fail 2022;22:713-722
  7. Korytkwowski MT, Muniyappa R, Antinori-Lent K, et al. Management of hyperglycemia in hospitalized adult patients in non-critical care settings: an Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2022;107:2101-2128
  8. ElSayed NA, Aleppo G, Aroda VR, et al. American Diabetes Association. 16. Diabetes care in the hospital: Standards of Care in Diabetes-2023 . Diabetes Care 2023;46(Supp.1):S267-S278

 

 

Επιμέλεια: Α. Μερίτση

Top