Glucagon-like-peptide-1 receptor agonists versus dipeptidyl-peptidase-4 inhibitors and cardiovascular outcomes in diabetes in relation to achieved glycemic control. A Danish nationwide study. Zareini B et al. J Diabetes. 2024 June; 16(6):e13560.
doi: 10.1111/1753-0407.13560.
Τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 (ΣΔΤ2) διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου. Για το λόγο αυτό η ιατρική διαχείρισή τους έχει επικεντρωθεί στην πρόληψη ή την καθυστέρηση της εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου μέσω ελέγχου των επιπέδων HbA1c, της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων χοληστερόλης1. Σκοπός της αναδρομικής αυτής μελέτης ήταν η σύγκριση του 5 ετούς κινδύνου εμφάνισης σοβαρών καρδιαγγειακών συμβαμάτων καθώς και οποιασδήποτε άλλης αιτίας θανάτου, σε άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με GLP1-RA ή DDP-4i σε σχέση με το επιτευχθέν επίπεδο γλυκαιμικού στόχου.
Συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από το σύστημα εθνικών μητρώων καταχώρησης ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 στη Δανία που ελάμβαναν ήδη μετφορμίνη κι έγινε έναρξη GLA-1 RA ή DPP-4i μεταξύ 2007-2021. Η ένταξή τους στη μελέτη έγινε μετά τη χρήση 6 μηνών των εν λόγω φαρμάκων ενώ έγινε καταγραφή της τελευταίας HbA1c. Τα επίπεδα HbA1c που επιτεύχθηκαν κατηγοριοποιήθηκαν σε δύο ομάδες με τιμές >7% ή <7% αντίστοιχα. Τα πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν το μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο καθώς κι οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου.
Η μελέτη περιέλαβε 13634 χρήστες GLP-1 RA με μέση ηλικία περί τα 56,9 έτη (IQR: 48.5-65.5) από τους οποίους το 53% ήταν άνδρες και 39839 χρήστες DDP-4i με μέση ηλικία περί τα 63.4 έτη (IQR:54.6-71.8) από τους οποίους το 61% ήταν άνδρες αντίστοιχα. Όσον αφορά τα επίπεδα HbA1c, για την ομάδα των GLAP-1 RA τιμές <7% παρουσίασαν 3026 άτομα (22%), τιμές >7% 6577 άτομα (48%) ενώ δεν υπήρχε καταγραφή για 4031 άτομα (30%). Για την ομάδα των DDP-4i αντίστοιχα, τιμές <7% παρουσίασαν 4824 (12%), > 7% 17508 (44%) ενώ δεν υπήρχε καταγραφή HbA1c για 17507 άτομα (44%). Κατά τη διάρκεια μέσης παρακολούθησης 5 ετών (IQR: 2.6-5.0) 954 GLAP1-RA χρήστες παρουσίασαν καρδιαγγειακό σύμβαμα ή θάνατο έναντι 7093 ατόμων που ελάμβαναν DDP-4i. O 5ετής κίνδυνος (95% CI) για τους χρήστες GLP-1 RA και DDP4i για τις τρεις κατηγορίες που περιγράφηκαν παραπάνω ήταν ο εξής: για τιμές HbA1c < 7% 10,3% (8,2-12,3) έναντι 24,3% (22,7-25,8), για τιμές HbA1c >7% 16% (14,3-17,6) έναντι 21,1% (20,3-21,9) και για την κατηγορία που δεν υπήρχε καταγεγραμμένη HbA1c 17,1% (15,7-18,5) έναντι 25,6% (24,9-26,3). Τα μέγιστα επίπεδα πρόληψης καρδιαγγειακών συμβαμάτων αλλά και θανάτου από κάθε αιτία σχετίστηκαν με τιμές HbA1c <7% {Hazard ratio (95%CI) 0.65 (0.52-0.80)}, (p value <0.001).
Συμπερασματικά, η χρήση των GLPA-1 RA σχετίζεται με χαμηλότερο ποσοστό ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Η συσχέτιση αυτή φάνηκε ισχυρότερη σε άτομα που πέτυχαν καλύτερο γλυκαιμικό στόχο (HbA1c < 7%) υποδηλώνοντας συσχέτιση μεταξύ GLP-1 RA και διακύμανσης HbA1c όσον αφορά τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Davies MJ, D’Alessio DA, Fradkin J, et al. Management of hyperglycemia in type 2 diabetes, 2018. A consensus report by the Ameican Diabetes Association (ADA) and the European Association for the Study of Diabetes (EASD). Diabetes Care. 2018;41(12):2669-2701.
Επιμέλεια: Α. Μερίτση