ADVANCE Collaborative Group. Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular and microvascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomized controlled trial. Lancet 2007;
DOI:10.1016/50140-6736(07)61303-8.
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
Πρόκειται για μελέτη που διεξήχθει σε 215 συνεργαζόμενα κέντρα σε 20 χώρες. Στην εισαγωγή οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για μακρο- και μικρο- αγγειακές επιπλοκές στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και ότι οι κατευθυντήριες οδηγίες από τις διάφορες επιστημονικές εταιρείες συνιστούν επιθετική μείωση της αρτηριακής πίεσης σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και υπέρταση. Για το λόγο αυτό σχεδιάστηκε η παρούσα μελέτη, που σκοπό είχε να εκτιμήσει την επίδραση της χορήγησης ενός σταθερού συνδυασμού ενός αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης με ένα διουρητικό επί των σοβαρών αγγειακών συμβαμάτων σε ασθενείς με διαβήτη. Η χορήγηση γινόταν υπό μορφή πρωτοκόλλου ρουτίνας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ Ή ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΛΛΩΝ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ. Τυχαιοποιήθηκαν 11140 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 να λάβουν είτε σταθερό συνδυασμό περινδοπρίλης με ινδαπαμίδη είτε εικονικό φάρμακο, επιπλέον της τρέχουσας αγωγής που λάμβαναν. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η εμφάνιση μείζονος μακρο- και μικρο- αγγειακού συμβάματος. Ως τέτοιο ορίστηκε ο θάνατος από καρδιαγγειακή νόσο, το μη θανατηφόρο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα του μυοκαρδίου, η νεοεμφανιζόμενη ή επιδεινούμενη νεφρική ή οφθαλμική διαβητική νόσος. Η ανάλυση έγινε με βάση τη πρόθεση θεραπείας. Τα μακρο- και μικρο- αγγειακά καταληκτικά σημεία αναλύθηκαν συνδυασμένα και ξεχωριστά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν τα εξής: Μετά από μέσο χρόνο παρακολούθησης 4,3 ετών, το 73% όσων έπαιρναν ενεργό θεραπεία και 74% όσων έπαιρναν εικονικό φάρμακο συνέχιζαν την παρακολούθηση. Οι ασθενείς που λάμβαναν ενεργό θεραπεία εμφάνισαν μείωση της μέσης συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά 5,6 mmHg και της μέσης διαστολικής αρτηριακής πίεσης κατά 2,2 mmHg περισσότερο από τους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο. Ο σχετικός κίνδυνος εμφάνισης μείζονος μακρο- ή μικρο- αγγειακού συμβάματος μειώθηκε κατά 9% (861 [15,5%] στους ασθενείς που λάμβαναν ενεργό θεραπεία vs 938 [16,8%] στους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, λόγος κινδύνων 0,91, 95% ΔΕ 0,83-1,00, p=0,04). Οι ξεχωριστές μειώσεις εμφάνισης μακρο- και μικρο- αγγειακών συμβαμάτων ήταν παρόμοιες, αλλά δεν άγγιξαν στατιστική σημαντικότητα. Ο σχετικός κίνδυνος θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο μειώθηκε κατά 18% (211 [3,8%] στους ασθενείς που λάμβαναν ενεργό θεραπεία vs 257 [4,6%] στους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, λόγος κινδύνων 0,82, 95% ΔΕ 0,68-0,98, p=0,03). Ο σχετικός κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία μειώθηκε κατά 14% (408 [7,3%] στους ασθενείς που λάμβαναν ενεργό θεραπεία vs 471 [8,5%] στους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, λόγος κινδύνων 0,86, 95% ΔΕ 0,75-0,98, p=0,03). Δεν φάνηκε να εξαρτώνται τα αποτελέσματα της μελέτης από την αρτηριακή πίεση του ασθενούς κατά την ένταξη στη μελέτη ή από την πιθανή σύγχρονη λήψη άλλων αντιυπερτασικών φαρμάκων. Με βάση τα ευρήματα αυτά οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η χορήγηση σταθερού συνδυασμού περινδοπρίλης και ινδαπαμίδης σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 ήταν καλά ανεκτή και μείωσε τον κίνδυνο μειζόνων αγγειακών συμβαμάτων, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου. Παρ’ ότι τα διαστήματα εμπιστοσύνης ήταν ευρέα, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε 5 χρόνια θα μπορούσε να αποφευχθεί 1 θάνατος από οποιαδήποτε αιτία για κάθε 79 ασθενείς που λαμβάνουν ενεργό θεραπεία.