Magnuson BA, Burdock GA, Doull J, Kroes RM, Marsh GM, Pariza MW, Spencer PS, Waddell WJ, Walker R, Williams GM.
Crit Rev Toxicol 37:629-727, 2007
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης των ανωτέρω κειμένων: Αναστασία Θανοπούλου
Η ασπαρτάμη είναι ένας μεθυλ-εστέρας ενός διπεπτιδίου που χρησιμοποιείται σαν συνθετικό, μη θρεπτικό γλυκαντικό σε περισσότερες από 90 χώρες σε όλο τον κόσμο, σε περισσότερα από 6000 προϊόντα. Ο σκοπός της μελέτης που παρουσιάζεται είναι η ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας που αφορά την απορρόφηση, το μεταβολισμό, τη συχνότητα χρήσης της ουσίας παγκοσμίως, την τοξικολογία, και τις πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες που αφορούν την ασπαρτάμη. Τα επίπεδα της τρέχουσας χρήσης της ασπαρτάμης, ακόμα και στις ομάδες των ατόμων που τη χρησιμοποιούν πολύ, παραμένουν σημαντικά μικρότερα από το όρια αποδεκτής ημερήσιας πρόσληψης που έχουν θεσπιστεί από την Αμερικανική Food and Drug Administration και την European Food Safety Authority και τα οποία είναι 50 και 40 mg/kg ΒΣ/ημέρα, αντίστοιχα. Κατανάλωση μεγάλων δόσεων ασπαρτάμης υπό τη μορφή της μεμονωμένης bolus δόσης μπορεί να επηρεάσουν κάποιες βιοχημικές παραμέτρους συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων αμινοξέων στο πλάσμα και των επιπέδων των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο. Η αύξηση των επιπέδων φαινυλαλανίνης και ασπαρτικού οξέος στο πλάσμα μετά τη χορήγηση ασπαρτάμης σε δόσεις μικρότερες ή ίσες των 50 mg/kg σωματικού βάρους δεν ξεπερνά τα επίπεδα που παρατηρούνται μεταγευματικά. Όλες οι μελέτες οξείας, υποξείας και χρόνιας τοξικότητας της ασπαρτάμης, και των προϊόντων αποδομής της, που διεξείχθησαν σε τρωκτικά και σκύλους δεν ανέδειξαν ανεπιθύμητες ενέργειες της ασπαρτάμης σε δόσεις τουλάχιστον 4000 mg/kg σωματικού βάρους/ημέρα. Κριτική ανασκόπηση όλων των μελετών ογκογονικότητας που διεξείχθησαν για την ασπαρτάμη δεν ανέδειξε στοιχεία που να συνηγορούν υπέρ του ότι η ασπαρτάμη είναι καρκινογόνος. Τα δεδομένα της εκτεταμένης έρευνας επί της πιθανότητας να έχει νευροτοξικότητα η ασπαρτάμη γενικώς, δεν υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η ασπαρτάμη στην αθρώπινη διατροφή μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του νευρικού συστήματος, την ικανότητα μάθησης και τη συμπεριφορά. Επιδημιολογικές μελέτες για την ασπαρτάμη περιλαμβάνουν μελέτες ασθενών-μαρτύρων και μία καλά σχεδιασμένη προοπτική επιδημιολογική μελέτη μεγάλου αριθμού ατόμων, στην οποία μετρήθηκε η κατανάλωση ασπαρτάμης. Οι μελέτες δεν παρέχουν ενδείξεις που να υποστηρίζουν συσχέτιση μεταξύ ασπαρτάμης και εμφάνισης καρκίνου σε οποιονδήποτε ιστό. Άρα υπάρχουσες μελέτες υποστηρίζουν ότι η ασπαρτάμη είναι ασφαλής στα τρέχοντα επίπεδα χρήσης ως μη θερμιδογόνο γλυκαντικό.
Σχόλιο μεταφραστή: Πρόκειται για άρθρο προερχόμενο από τις ΗΠΑ, που ασχολείται με την ασφάλεια χρήσης της ασπαρτάμης, η οποία χρησιμοποιείται ως γλυκαντική ουσία από άτομα με διαβήτη, αλλά και από όσα άτομα αποφεύγουν τη ζάχαρη. Κατά καιρούς ανακύπτουν θέματα ασφάλειας της ουσίας αυτής, κυρίως στον μη ιατρικό τύπο, τα οποία προβληματίζουν τα άτομα που χρησιμοποιούν ασπαρτάμη. Είναι βέβαιο ότι ο ιατρικός κόσμος είναι από μακρού πεπεισμένος περί της ασφάλειας της λελογισμένης χρήσης της ουσίας αυτής, αλλά το άρθρο αυτό πιθανώς να ενισχύσει την επιχειρηματολογία των συναδέλφων, στην περίπτωση που τους ζητηθούν από τους ασθενείς ή τους μη ασθενείς πειστικές απαντήσεις περί ασπατάμης.