Αρχή / Βιβλιογραφική Ενημέρωση / H επίδραση της εμπαγλιφλοζίνης στα καρδιοαγγειακά και νεφρικά συμβάματα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης

H επίδραση της εμπαγλιφλοζίνης στα καρδιοαγγειακά και νεφρικά συμβάματα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης

Milton Packer, M.D., Stefan D. Anker, M.D., Ph.D., Javed Butler, M.D., Gerasimos Filippatos, M.D.et al. New Engl J Med 2020;383: 1413-1424

 

Έχει διαπιστωθεί ότι οι αναστολείς SGLT2 μειώνουν τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας ανεξάρτητα από το ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη. Θα ήταν σκόπιμο να εκτιμηθεί η επίδραση των φαρμάκων αυτών σε ασθενείς από το ευρύτερο φάσμα της καρδιακής ανεπάρκειας, συμπεριλαμβανομένων αυτών με σημαντικά μειωμένο κλάσμα εξώθησης.

Σε αυτή την τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη τυχαιοποιήθηκαν 3730 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σταδίου II, III ή IV κατά NYHA και κλάσμα εξώθησης ≤40%, έτσι ώστε να λάβουν είτε εμπαγλιφλοζίνη 10 mg, είτε εικονικό φάρμακο, επιπλέον της ενδεδειγμένης θεραπείας για την καρδιακή ανεπάρκεια. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν οι νοσηλείες λόγω επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας ή ο καρδιοαγγειακός θάνατος.

Μετά από διάμεση παρακολούθηση 16 μηνών, το πρωτεύον καταληκτικό σημείο εμφανίσθηκε σε  361 από 1863 ασθενείς (19,4%) στην ομάδα της εμπαγλιφλοζίνης και σε 462 από 1867 ασθενείς (24,7%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (HR:0,75; 95% [CI], 0,65-0,86; P<0,001). Η ευνοϊκή επίδραση της εμπαγλιφλοζίνης στο πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν ανεξάρτητη από το ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη. Παρατηρήθηκε επίσης σημαντική μείωση των συνολικών νοσηλειών λόγω καρδιακής ανεπάρκειας (ΗR:0,70; 95% CI, 0,58-0,85; P<0,001) και σημαντική επιβράδυνση της επιδείνωσης του eGFR στην ομάδα της εμπαγλιφλοζίνης έναντι της ομάδας του εικονικού φαρμάκου (–0.55 έναντι –2.28 ml/min/1.73 m2 , P<0,001). Επιπρόσθετα, στους ασθενείς που έλαβαν εμπαγλιφλοζίνη, μειώθηκε σημαντικά και ο κίνδυνος εμφάνισης του σύνθετου νεφρικού καταληκτικού σημείου (επιδείνωση eGFR>40%, νεφρική νόσος τελικού σταδίου και θάνατος λόγω νεφρικής νόσου). Οι μη-επιπλεγμένες λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος ήταν συχνότερες στην ομάδα της εμπαγλιφλοζίνης.

Συμπερασματικά, σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης, που ελάμβαναν την ενδεδειγμένη θεραπεία για καρδιακή ανεπάρκεια, η χορήγηση εμπαγλιφλοζίνης οδήγησε σε σημαντική μείωση του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου (νοσηλείες λόγω καρδιακής ανεπάρκειας ή καρδιαγγειακός θάνατος), ανεξαρτήτως ιστορικού σακχαρώδους διαβήτη.

 

Top